( مسئله 1372) مستحبّ است كه نمازهاى واجب، خصوصاً نمازهاى يوميه به جماعت خوانده شود و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصاً براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان مسجد را مى شنود، نماز جماعت بيشتر سفارش شده است.

( مسئله 1373) در روايتى وارد شده است كه: «اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان، ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد، و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مى شود تا به ده نفر برسند و عده آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ، و درياها مركّب و درختها قلم، و جنّ و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمى توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند».

( مسئله 1374) حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى اعتنايى، جايز نيست و سزاوار نيست كه انسان، بدون عذر، نماز جماعت را ترك كند.

( مسئله 1375) مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند، و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادا يعنى تنها خوانده شود، بهتر است; همچنين نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند، از نماز فرادا كه آن را طول بدهند، بهتر است.

( مسئله 1376) وقتى كه نماز جماعت بر پا مى شود، مستحبّ است كسى كه نمازش را فرادا خوانده دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد كه نماز اولش باطل بوده، نماز دوم او كافى است.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید